Devletin üniforması eziyet ettiği her Kürt çocuğundan bir kötülük yaratır

SAYGIN BİR DEVLET ÇATISI ALTINDA ÇOCUKLAR - IRKI, MEZHEBİ, CİNSİYETİ NE OLURSA OLSUN - HER ONURLU İNSANIN KIRMIZI ÇİZGİSİ OLMALIDIR. Kolluk kuvvetleri işlerini 90'lı yılları hatırlatan uygulamalarla görüyorsa hukuki yasalar yerine orman kanunlarıyla yönetiliyoruz demektir. 

Çocuklarımıza yapılan kötü muameleyi ve işkenceyi kınıyorum. Tekçi devlet ideolojisini el kadar çocuklara yasa ve ahlak dışı yöntemlerle dayatan KURUMSAL ZİHNİYET hâlâ palazlanıyorsa, orada devletin saygınlığından bahsedemeyiz. Buna yol açanlar ya çatışmadan beslenen dünün suç şebekesi Jitemcilerin ardıllarıdırlar ya da devlet zaten yekpare bir yapıdan ziyade yamalı bohçadan farksız başıboş bir kurumdur. 

Türkler bu işkenceleri onlarca yıl görmek istemediler. Bir avuç vicdanlı aydının dışında kalan milyonlarca insan sırf rahatları kaçmasın diye üç maymunu oynadılar. Görenler de "oh olsun" dediler. Kürtleri insan yerine bile koymak istemiyorlar. İlkellik, gericilik bu değilse nedir? Sistemin inşa ettiği ruhsuz, çıkarcı,  vicdansız insan tipolojisi budur. Kendi çocuklarının tırnağı kırılsa yaygarayı koparanlar, Kürt çocuklarına devletin adını kullanarak işkence yapmayı sürdürüyorlar.

"Başka ulusları ezen uluslar asla özgür olamazlar": Özgür olamadıkları gibi insani ve vicdani gelişimde de geri kalırlar. Çünkü bütün enerjilerini kendi varoluşlarının ön koşulu yaptıkları "öteki" olanı, Türkiye özelinde Kürtleri ezmeye harcalar. Böylesi marazi bir ODAKLAŞMA akli melekelerde azalmaya, asgari muhakeme yetisinde zayıflamaya ve buna eşlik eden çağdışılaşmaya yol açar; insanlığını köreltmekle kalmaz, huzur ve refahın da önünde engel olur. Yaşıyoruz bunları. Bir yandan ötekileştirilen kimliklerimiz üzerinden her tür çağdığı saldırıya maruz kalıyoruz, diğer yandan sistemin arazlarından payımıza düşen diğer antidemokratik uygulamaların altında eziliyoruz.